Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
złożony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. złożyć (p.) złożony w użyciu przym. 1. «składający się z czegoś, zbudowany z kilku (z wielu) części, elementów; mający skomplikowaną budowę, konstrukcję, strukturę» Cząsteczki, mechanizmy złożone. ∆ Węglowodany … Słownik języka polskiego
biliterowy — «złożony z dwóch liter; dwuliterowy» Krzyżówka biliterowa. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
cienkowłóknisty — «złożony z cienkich włókien; mający cienkie włókna» Cienkowłókniste korzenie traw. Cienkowłókniste mięso … Słownik języka polskiego
członiasty — «złożony z członów; pierścieniowaty» … Słownik języka polskiego
członowy — «złożony z członów, podzielony na człony» Członowa budowa nóg stawonogów … Słownik języka polskiego
czterogłosowy — «złożony z czterech głosów» ∆ Chór czterogłosowy «chór wykonujący utwory skomponowane na cztery głosy» ∆ Utwór czterogłosowy «utwór skomponowany na cztery głosy» … Słownik języka polskiego
dwoisty — «złożony z dwóch części; mający dwie postaci; podwójny, dwojaki» Dwoisty kłos. Dwoista natura czegoś. ∆ szt. Dwoisty obraz «obraz, w którym przedmiot przedstawiony daje się dwojako interpretować, np. jako ruina domu i zarazem ludzka głowa;… … Słownik języka polskiego
dwucyfrowy — «złożony z dwu cyfr» Liczby dwucyfrowe … Słownik języka polskiego
dwuczęściowy — «złożony z dwu części, zawierający dwie części, dwie jednostki» Dwuczęściowa suknia. Dwuczęściowy kostium kąpielowy, plażowy … Słownik języka polskiego
dwuseryjny — «złożony z dwóch serii; wykonywany w dwu częściach, partiach, odcinkach» Film dwuseryjny … Słownik języka polskiego
